فهرست
اگر همهی نکتهها برای برنامه ریزی و انجام کارها رو میشد در سه کلمه خلاصه کرد، این بود: “الان انجامش بده.”
برای شروع یک کار، امروز نسبت به فردا زمان بهتر و با ارزشتری هست. کار کردن روی پروژه در یک ساعت آینده بهتر از به تاخیر انداختن برای روز دیگری هست. تغییر یک عادت توی این ماه خیلی بهتر از موکول کردن به تیر ماه بعدی هست.
یک راه دیگه برای خلاصه کردن این مبحث دربارهی بهره وری ، برنامه ریزی Top-Heavy هست. آدم هایی که به کارهاشون میرسند، از این روش پیروی میکنند. تاخیر های بیش از اندازه و به تعویق انداختن نتیجهی برنامه ریزی Bottom-Heavy هستند.
برنامه ریزی Top-Heavy چی هست؟
به معنای اینکه حجم زیاد کار در شروع برنامه باشه. این نوع برنامه ریزی تاکید بر شروع و ایجاد فضای استراحت در آخر رو داره. وقتی که حرف از بهره وری میشه، یک سری از چیزها هست که شما رو به سمت Top-Heavy شدن پیش میبره:
۱. حجم کار: بیشتر کارها رو در اول برنامه ریزی قرار بده. این به این معناست که تمام صبح رو کار کن و مقدار کمی رو برای عصر بذار.
۲. اهمیت کار: مهمترین کارها رو در اولویت بذار. کارهایی رو که تاثیر طولانی مدت دارند رو قبل از مسایل جزیی انجام بده .
۳. سختی کار: سختترین کارها رو اول برنامه قرار بده، زمانی که بیشترین انرژی رو داری.
برنامه ریزی Bottom-Heavy برعکس خواهد بود. در این برنامه ریزی بیشترین، مهمترین و سختترین کارها در اخر برنامه قرار داده میشند. این برنامه ریزی دقیقا دستور العمل برای تاخیر در کارهاست چون که شما خودتون رو درگیر کارهایی که مهم نیستند میکنید.
حالا چطور Top-Heavy باشیم؟
برای تشخیص اینکه برنامه شما چه مقدار Top-Heavy هست، سه تا مقیاس مختلف وجود داره که باید در نظر داشته باشین:
اساس روزانه: آیا کار شما بیشتر در صبح زود هست یا اخر شب؟
اساس هفتگی: آیا روزهای اول هفته ی شما شلوغ تر هست یا همه چیز شب اخر هفته تموم میشه؟
اساس بلند مدت: آیا شما بخشی از کارها در راستای هدفی که دارید رو الان انجام میدید یا برنامه ریزی برای تلاش بیشتر در آینده کردید؟ اگر من یک پروژه داشته باشم که میدونم چهارماه طول میکشه، مطمئنم که دو ماه اول بیشترین حجم کار رو خواهم داشت.
داشتن برنامه Top-Heavy، دو چیز رو به همراه داره:
اول اینکه تضمین میکنه که شما واقعا کار رو انجام میدید. در عوض، برنامه ریزی Bottom-Heavy هدر دادن وقت و از دست دادن ضربالعجل ها رو آسونتر میکنه.
دوم، زندگی Top-Heavy بسیار راحتتر هست. با انجام دادن کارها پیش از موقع، میتوانید استراحت بدون عذاب وجدان رو در پایان برنامه ریزی داشته باشید.
صبح زود بیدار شدن و انجام کار ها تا ساعت ۲ یا ۳ بعد از ظهر با چند ساعت وقت برای استراحت، بهتر از یک شروع همراه با تنبلی و تاخیر در اول روز و نیمه رها کردن کار در آخر شب هست.
اینجا ۷ راه برای ایجاد تعادل در برنامه ریزی شما داریم:
۱. شروع یک روتین روزانه
زودتر از خواب بیدار شید و برای یک ساعت اول روز خودتون برنامه ریزی کنید. این کار میتونه شما رو مطمئن کنه که برای شروع کار آمادهاید.
۲. ایجاد هدفهای روزانه و هفتگی
من لیست انجام کار روزانه و هفتگی دارم. این لیست ها به من در مدیریت تعداد بی نهایتی از کارهایی که دارم کمک میکنه.
۳. محفوظ نگه داشتن استراحت
من یک قراری گذاشتم که حداقل یک روز در هر هفته کاملا استراحت کنم. داشتن تضمینی یک روز برای استراحت، کار کردن در الان رو راحتتر میکنه.
۴. پیدا کردن تاخیرها
اون کارهایی رو که در لیست به تعویق می اندازی رو انتخاب کن. بعد مطمئن شو که اون کارها رو اول انجام بدی. انجام زودتر کارهای سخت، زندگی رو کمتر همراه با استرس میکنه.
۵. آماده برای غیرمنتظرهها
برنامه ریزی هفتگی رو جوری انجام بدین که انتظار کارهای غیر قابل پیشبینی برای اضافه کردن به برنامهتون رو داشته باشین.
۶. درستکردن ساعت خودت
شما میتونید که با مشخص کردن اینکه بین چه ساعتهایی از روز کار میکنید، روزهایی با بهره وری بیشتری داشته باشید. اگر اجازه ندید که که کار شما با وقت شخصی شما تداخل داشته باشه، باعث آسونتر شدن در کار در روزهای Top-Heavy میشه.
۷. ساخت لیست واقعبینانه
هر وقت که هدف های روزانه و هفتگی رو میچینم، دقت میکنم که تعداد کاری که میتونم انجام بدم رو اضافه کنم. وقتی که مطمئن باشید که نمیتونید همه کارهای امروز رو انجام بدید، پس به اندازه کافی سخت تلاش نمیکنید. پس ساخت یک لیست کوتاه تر و اتمام زودتر اون بهتر هست.
این ترجمهای از مقاله ای با همین عنوان ” Seven Ways To Guarantee Productivity ” در وبلاگ The Startup است که ما با ترجمه اون به زبان خودمان برای شما منتشرش کردیم. امیدوارم از این نوشته و نوشتهی قبلی استفاده کنید و اگر مارو مفید دونستید به بقیه معرفیمون کنید.